Marga`s blog

Vertrouwen versus relatie

gerd altman via pixabayDe vraag waar het in een relatie om draait volgens Sue Johnson is oa ben je er voor mij. Voor mij betekent het ook vertrouwen hebben in. Maar waarin dan? Vertrouwen hebben in jezelf en in de relatie. Als ik terug kijk naar mijn carrière in de liefde dan realiseer ik mij dat ik weinig vertrouwen heb gehad.

Ik heb dat altijd heel erg braaf toegedicht aan de ander. Want hé het is makkelijker om de ander de schuld te geven dan jezelf. Maar zo werkt het natuurlijk niet. En natuurlijk gaat het er niet om dat er iemand schuldig is, maar dat je begrijpt waarom je in bepaalde situaties op een bepaalde manier reageert.

Vertrouwen in de relatie

Ik ben van het begrip. Als ik met een partner in een discussie beland en we komen tot een standpunt waar de ander mee komt en ik begrijp het, dan ga ik daarin mee. Waarom zou ik moeilijk doen als het toch zo duidelijk is. En dan kan ik daarna toch een partij chagrijnig, kwaad worden of mezelf totaal terug trekken.

Ik verbreek op dat moment de verbinding met de ander. Niet dat ik niet meer praat met de ander, maar je voelt dat er geen connectie meer is. Het gesprek loopt stroef, je hebt niet echt meer interesse in de ander, onderhuids voel je de verandering. Op dat moment is mijn vertrouwen in de ander tot onder het nulpunt gedaald.

Van het ene op het andere moment slaat mij humeur om als een blad aan de boom. En de ander begrijpt er helemaal niks van. Sterker nog, ik begrijp er zelf ook niks van. Ik baal van mezelf en ga op zoek naar de reden van mijn humeur. Ik analyseer me suf, vind mezelf stom en geef mezelf ontzettend op mijn kop.

Het liefste loop ik weg van alles en iedereen want ik word niet bepaald de leukste versie van mezelf, daar ben ik me heel erg goed van bewust.

Vertrouwen in mezelf

Laatst zei mijn coach tegen mij (ja ook ik heb een coach want ik weet het ook lang niet allemaal, ik ben ook maar een mens hoera 🙂 ) dat het toch echt iets is dat ik op dat moment nog niet kan of wil zien. Uiteraard was ik het totaal niet met haar eens..

Totdat ik weer in een soort gelijke situatie terecht kwam. Ik begreep het standpunt van de ander, ook de oplossing en toch werd ik een partij boos. Pas toen de ander het nog een keer had over de oplossing, EUREKA zag ik waar mijn boosheid vandaan kwam.

Ik was totaal vergeten om bij mezelf te checken hoe dit voor mezelf was. Wat vond ik eigenlijk van de oplossing? Los van het feit of het de juiste oplossing voor ons beiden was. Mocht ik eigenlijk van mezelf het niet eens zijn met de ander? Nee dat mocht niet van mezelf want dat draagt niet bij aan de oplossing. Toen ik mezelf daarvan bewust was, lief kon zijn voor mezelf en ik dit ook uit had gesproken in het gesprek was de oplossing opeens ok. Ik kon eindelijk mezelf zijn in het gesprek. Werd niet geleid door mezelf opgelegde overtuigingen om het goed te moeten doen. Hierdoor werd het een fijn gesprek waarbij de verbinding als vanzelf terug was.

Mijn boosheid verdween echt letterlijk als sneeuw voor de zon. Ik was weer de leukste versie van mezelf en wat voelde dat goed. Mijn vertrouwen in mezelf kwam weer terug. En daarmee ook het vertrouwen in de ander en in de relatie.

Vertrouwen

Vertrouwen is voor iedereen anders. Iedereen heeft zijn of haar eigen triggers waardoor het vertrouwen wordt beschaamd. En ja je mag van een ander vragen of hij of zij er voor je is als je de ander nodig hebt. Maar vertrouwen begint toch echt bij jezelf. Zolang je geen vertrouwen in jezelf hebt, dan wordt het veel lastiger om de ander te kunnen vertrouwen en er dus ook voor de ander te kunnen zijn.

Herken je jezelf hierin en kom je er zelf niet uit? Neem dan eens contact met me op.